Настройкі
Настройкі шрыфту
Arial
Times New Roman
Памер шрыфту
A
A
A
Міжлітарная адлегласць
Стандартнае
Павялічанае
Вялікае
Колеравая схема
Чорным
па белым
Белым
па чорным
Бешанковіцкі раённы выканаўчы камітэт
Галоўная / / Навіны / / Навіны раёна

Навіны раёна

6 лістапада 2019 года

Жыхар Бешанковічаў Антон Івашнёў заняў другое месца на чэмпіянаце Федэрацыі сілавых відаў спорту

Жыхар Бешанковічаў, майстар Бешанковіцкага РЭС Антон Івашнёў заваяваў другое месца ў жыме штангі лежачы на ​​чэмпіянаце Федэрацыі сілавых відаў спорту (GSF Belarus), які праходзіў 27 кастрычніка ў Мінску. Наш зямляк выступіў ў вагавой катэгорыі да 82,5 кг. Яго вынік - 140 кг у жыме лежачы на ​​максімум. Бешанковіцкі волат нават перавыканаў нарматыў (132,5 кг) і стаў кандыдатам у майстры спорту.

- Паўэрліфцінг - гэта нешта значна большае, чым проста нарошчванне мышачнай масы і фарміраванне прыгожага целаскладу. Па-за ўсялякіх сумненняў, займацца ім неабходна, - распавядае Антон. - Захапляцца гэтым відам спорту я пачаў яшчэ ў школе, тройчы станавіўся чэмпіёнам вобласці па жыме лежачы (гэта, дарэчы, маё самае любімае з трох практыкаванняў у паўэрліфтынгу). Аднак у жыцці быў час, калі я пакінуў заняткі спортам. Пакінуў на цэлых 8 гадоў, даволі працяглы перыяд для спартсмена. Усё, як ва ўсіх: вучоба, праца, потым сям'я. Зараз вось ужо дзеці падрастаюць: Косця, Дарына і Захар. Але заставалася адчуванне, што чагосьці ўсё ж такі не хапае, і аднойчы (тры гады таму) я зразумеў, што трэба было для поўнага шчасця. Узяў сумку і - у трэнажорную залу.

Цікава, хто ж прывіў Антону такую ​​любоў да спорту? Як аказалася, яшчэ адзін мясцовы атлет - Сяргей Маціеўскі.
- У школьныя гады я, як і, напэўна, многія хлопцы, захапляўся Арнольдам Шварцэнэгерам, але Сяргеем Сяргеевічам ўсё ж болей, - усміхаючыся, кажа спартовец. - Ён выхоўваў у нас дужы дух і заўсёды стараўся матываваць і падтрымліваць, што вельмі важна не толькі для пачаткоўцаў.
- Ці хапае часу на трэніроўкі? - цікавімся ў суразмоўцы.
- На заняткі прыходжу тры разы на тыдзень, пасля працы разам са старэйшым сынам Косцем. А вечары зараз, як вядома, доўгія, так што так, часу хапае, - прызнаўся 33-гадовы асілак.

Поспех у працы, сям'і і спорце не дзіўны, бо чалавек умее ставіць мэту. У 2003 годзе Антон быў першым у раёне, хто атрымаў 1-ы разрад па жыме лежачы. У лістападзе мінулага года ён выступіў на Кубку Рэспублікі, а ў сакавіку 2019-га ўзяў удзел у Кубку г.Мінска, дзе заняў другую прыступку пастамента пашаны. Рыхтавацца да чэмпіянату, які прынёс статус кандыдата ў майстры спорту, пачаў у траўні. Вялікіх цяжкасцяў, каб прывесці сябе ў форму, не ўзнікла. Мышцы, як высветлілася, таксама маюць памяць.

- Барацьба з самім сабой яшчэ больш загартоўвае дух. Калі выходзіш на памост, забываецца пра ўсё на свеце, і нішто, ніякая боль не можа цябе адцягнуць, - прызнаецца цяжкаатлет. - Ты не баішся вагі штангі. А калі ўзнагароджваюць, несумненна, шчаслівы. Усе людзі бачаць толькі выступ і ўзнагароджанне пераможцаў, якое доўжыцца толькі некалькі хвілін. Але за гэтым стаіць карпатлівая падрыхтоўка да спаборніцтваў. На ўзнагароджанні ты проста думаеш пра тое, што ўсе прыкладзеныя намаганні былі не марныя.
Аб планах на будучыню наш волат сціпла ўмоўчаў, але і так ясна, што ён працягне заняткі спортам і, як ведаць, можа, паставіць новыя асабістыя рэкорды.
Вярнуцца