Кіраўнік Бешанковіцкага раёна Г.У. Унукович павіншавала перадавікоў жніва

Тысяча тон залатога збожжа - запаветны рубеж кожнага механізатара. На мінулым тыдні некаторыя працаўнікі сваёй мары дасягнулі і нават пераўзышлі. У сераду з працоўнай перамогай экіпажы камбайнераў, а таксама лепшых вадзіцеляў павіншавалі старшыня райвыканкама Г.В.Унукович і яе першы намеснік - начальнік упраўлення па сельскай гаспадарцы і харчаванню райвыканкама С.Г.Окуневич.
Падзякі і грашовыя прэміі упраўлення па сельскай гаспадарцы і харчаванню райвыканкама, райкама прафсаюза работнікаў АПК атрымалі самыя-самыя. Сяргея Аляксандравіча Радкевіча разам з памочнікам Кірылам Аляксандравічам Мацугановым - першых тысячнікаў ГП «ПолитотделецАгро» - ўшаноўвалі на мехдвары сельхозхозяйства. На іх рахунку на той момант было 1010 тон збожжа новага ўраджаю.
Галіна Уладзіміраўна шчыра падзякавала героям жніва за самаадданую працу і пажадала далейшых поспехаў на хлебным полі. Акрамя таго, старшыня райвыканкама паведаміла аб стане спраў на палях раёна і пацікавілася, што хвалюе механізатараў. С.А. Радкевіч за штурвалам магутнага агрокорабля не ўпершыню, ўборачная кампанія ў гэтым годзе для яго дзесяты, а для яго памагатага - другая. Пытанняў і скаргаў у іх не было, толькі жаданне хутчэй скончыць жніво. «Каб дасягнуць мэты, трэба працаваць, старанна і шчыра, бо ад гэтага залежыць якасць і колькасць ўраджаю. Трэба максімальна эфектыўна выкарыстаць кожную хвіліну », - кажуць аграрыі. Праца ў сезон уборкі прыносіць ім радасць і сапраўднае задавальненне
Перадавікі жніва ёсць таксама ў ЗАТ «АСБ-Агра Наватар». Гэта кіроўцы «МАЗаў» Аляксандр Уладзіміравіч Аксюта і Андрэй Іванавіч Страмко. Віншаванні знайшлі сваіх адрасатаў на зернесушыльным комплексе, дзе хлопцы якраз выгружалі чарговыя тоны. На момант нашага візіту яны ўжо перавезлі ад камбайнаў 3221 і 1839 тон адпаведна.
Сціпла і стрымана прымалі віншаванні ад кіраўніцтва раёна вядеревцы: камбайнер Аляксей Ігаравіч Дзенісенка (намалаціў 1000,2 тоны) і кіроўца Уладзімір Іванавіч Семянько (перавёз 2204,5 тоны). Механізатары, аднак не хавалі свайго хвалявання. З дня ў дзень, з году ў год ва ўмелых руках кіпіць праца. Хто, як не яны, вартыя павагі? Вялікі гонар паціснуць мазольныя рукі, якім любая праца па сіле, таму і кажуць пра іх - залатыя. Няйначай, як сама родная зямля робіць працаўнікоў моцнымі.